undefined

Over ons

Mijn naam is Ilse Jochems en ik ben 23 jaar. Ik heb aan de HAS hogeschool gestudeerd en na mijn studie ging ik werken bij de boomkwekerij van mijn familie. Daarnaast geef ik parttime les over de groensector op het vmbo. 

Onze kwekerij bestaat uit 10 ha containerteelt van met name Pieris, Hebe, coniferen en grassen. Veel verschillende rassen. Mijn oom heeft een kwekerij in een dorp in de buurt en samen vormen onze kwekerijen het handelsbedrijf About Plants Zundert b.v. Bij About Plants Zundert b.v. handelen we in onze eigen producten en producten van andere kwekerijen in de omgeving. Zo zijn we verzekerd van daghandel en wordt ons productbereik nog verder vergroot. De meeste van onze klanten zijn tuincentra en hoveniers in Nederland en daarbuiten.

Waarom besloot je in het familiebedrijf te gaan werken?

Ik heb het altijd naar mijn zin gehad op de kwekerij. Van kinds af aan was ik na schooltijd en in de vakantie op de tuinderij te vinden. Dan bouwde ik hutten van de kratten in de kas. Toen ik 13-14 was, werkte ik mee op zaterdagen en in de vakanties. Halverwege de middelbare school wist ik dat ik iets met tuin- en akkerbouw wilde studeren, dus toen koos ik echt voor de planten. Tot mijn laatste semester op de HAS was ik van plan om na mijn studie in het familiebedrijf aan de slag te gaan, maar toen kreeg ik een e-mail over de mogelijkheid om docent te worden. Dat trok mijn aandacht. Ik vind het fantastisch om als docent kinderen iets bij te brengen over groene onderwerpen zoals plantenvermeerdering, tuinarchitectuur, bloemist worden en planten in het algemeen, maar ik zou dit niet fulltime kunnen doen. Gelukkig kan ik het combineren. Uiteindelijk is het plan om me volledig te richten op de kwekerij en te stoppen met lesgeven. Dat is wat ik echt wil. Maar het is goed om ervaring op te doen, voor een andere werkgever te werken, nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe dingen te leren. Het betekent ook niet dat ik volledig stop met lesgeven. Hopelijk kan ik in de toekomst in mijn eigen klaslokaal op de kwekerij lesgeven, aan mijn eigen studenten van alle leeftijden.

Vanaf volgend jaar (2022) werk ik maximaal 2,5 dag als docent. De rest van de tijd werk ik dan thuis in de kwekerij. Mijn jongste broer komt ook terug naar huis. Hij werkt nu als hovenier, maar gaat later samen met mij de kwekerij runnen. We moeten nog veel uitvogelen, zoals hoe we het werk gaan verdelen. Hij is wel echt een buitenmens, dus misschien krijg ik automatisch het administratieve deel toegeschoven, maar we zullen zien. Met mijn kennis kan ik ook de plantproductie leiden, dat vind ik heel interessant. Maar als ik zie hoe mijn ouders het bedrijf nu runnen, denk ik dat het te veel is voor één persoon om zowel de productie, financiën, verkoop en al het andere te doen. Dus we moeten het verdelen.

schermafbeelding_2021-04-28_om_09.56.08.jpg (copy)

Wat heb je als eerste veranderd? Waarom?

Als docent zie ik dat er in de nabije toekomst niet genoeg mensen zullen zijn voor in de groensector. We hebben ook jarenlang geen jonge mensen in onze kwekerij gehad. Nu is er een groep van vijftien tieners die elke zaterdag komt helpen. Het zijn niet eens allemaal tuinbouwstudenten – er zit iemand bij die verpleegkundige wil worden, een timmerman, en zelfs een kapper! Je moet de jeugd laten ervaren hoe het is op een kwekerij, anders krijg je nooit nieuwe aanwas. Er zijn veel vooroordelen over de groensector. Mensen denken dat we de hele dag buiten in de kou en regen staan te werken, tot onze knieën in de modder. Of mensen zeggen dat ze wel van ‘groen’ houden, maar bang zijn voor insecten. De meeste insecten zijn juist heel nuttig!

Met TreePort, de kwekerijvereniging in onze regio, hebben we vorige zomer de campagne ‘Groen; Zeker doen!’ opgezet. We hebben vijftien jonge professionals in de groensector gefilmd en geïnterviewd. Niet alleen maar jonge telers, trouwens. We willen alle aspecten van de groensector uitlichten, het is zoveel meer dan ‘alleen maar planten’. Het gaat ook over technologie, automatisering en mechanisering, innovatie, marketing, verkoop... Allemaal onderdeel van een ‘groene baan’. Weinig mensen realiseren zich dat. Dat willen we graag veranderen. We moeten meer jonge mensen bij onze sector betrekken.

Met betrekking tot onze kwekerij en bedrijfsprocessen zijn er een paar dingen die ik voorzichtig ben gaan verbeteren. Relatief kleine dingen waarvan mijn vader eerst zegt: “nee, dat is niks”. Maar dan proberen we het en wordt ons werk net iets efficiënter. Het herinrichten van de hal waar we onze bestellingen klaarmaken, bijvoorbeeld. Uiteindelijk moest mijn vader toegeven dat het zo inderdaad beter werkte. We hebben al een MPSA+ certificatie en ik ben bezig met het MPS-GAP-kwaliteitscertificaat, dus daar krijgen we binnenkort een audit voor. Mijn ouders hebben daar vroeger niet over nagedacht, maar in de toekomst moet dat wel op orde zijn.

schermafbeelding_2021-04-28_om_09.56.08.jpg (copy1)

Hoe ziet de toekomst eruit?

Ik denk dat er nog ruimte is om uit te breiden, het bedrijf verder te laten groeien. Mijn vader zei altijd dat hij niet wilde uitbreiden, maar je hoorde wat hij net zei toen hij binnenkwam: hij wil groeien. Op de HAS heb ik geleerd dat stagnatie achteruitgang betekent voor een bedrijf als het onze. Dus ik ben blij dat mijn vader blijkbaar van gedachten is veranderd! Ik denk dat we het dit jaar nog vaak over de toekomst zullen hebben, vooral als mijn broer Ruud ook weer thuis is. Mijn ouders betrekken me al bij grotere projecten. We gaan bijvoorbeeld een nieuwe opslagruimte bouwen en daarvoor kijken we samen naar de tekeningen van de architect. Mijn vader en moeder hebben dit bedrijf vanuit het niets opgebouwd, dus het is moeilijk voor ze om los te laten. Nog meer voor mijn vader dan voor mijn moeder. Maar met open communicatie en gesprekken komen we er wel uit.

In de toekomst wil ik onze producten ook zo aantrekkelijk mogelijk houden. We hebben best wat speciale, gepatenteerde planten, rassen die je niet zomaar ergens anders vindt. Misschien moeten we daarvoor ons huidige assortiment nog eens onder de loep nemen en wat dingen veranderen. We hebben 30 verschillende Pieris-rassen, moeten we die alle 30 erin houden? We kunnen ook iets nieuws toevoegen. Mijn grootste hoop of droom is het ontwikkelen van mijn eigen ras en die dan op de markt brengen. Dat zou fantastisch zijn.

naar_boven.jpg (copy)
nl kaart (copy) foto5 (copy)
".jpg (copy2)
kruis-zwart.png (copy1)

GeneratiEs: Ilse Jochems, 23,
2e generatie

Kwekerij: Jochems-Van Opstal, Nederland

We moeten nog veel uitvogelen, zoals hoe we het werk gaan verdelen. 

foto5 (copy)
".jpg (copy2)

Over ons

Mijn naam is Ilse Jochems en ik ben 23 jaar. Ik heb aan de HAS hogeschool gestudeerd en na mijn studie ging ik werken bij de boomkwekerij van mijn familie. Daarnaast geef ik parttime les over de groensector op het vmbo. 

Onze kwekerij bestaat uit 10 ha containerteelt van met name Pieris, Hebe, coniferen en grassen. Veel verschillende rassen. Mijn oom heeft een kwekerij in een dorp in de buurt en samen vormen onze kwekerijen het handelsbedrijf About Plants Zundert b.v. Bij About Plants Zundert b.v. handelen we in onze eigen producten en producten van andere kwekerijen in de omgeving. Zo zijn we verzekerd van daghandel en wordt ons productbereik nog verder vergroot. De meeste van onze klanten zijn tuincentra en hoveniers in Nederland en daarbuiten.

undefined

Waarom besloot je in het familiebedrijf te gaan werken?

Ik heb het altijd naar mijn zin gehad op de kwekerij. Van kinds af aan was ik na schooltijd en in de vakantie op de tuinderij te vinden. Dan bouwde ik hutten van de kratten in de kas. Toen ik 13-14 was, werkte ik mee op zaterdagen en in de vakanties. Halverwege de middelbare school wist ik dat ik iets met tuin- en akkerbouw wilde studeren, dus toen koos ik echt voor de planten. Tot mijn laatste semester op de HAS was ik van plan om na mijn studie in het familiebedrijf aan de slag te gaan, maar toen kreeg ik een e-mail over de mogelijkheid om docent te worden. Dat trok mijn aandacht. Ik vind het fantastisch om als docent kinderen iets bij te brengen over groene onderwerpen zoals plantenvermeerdering, tuinarchitectuur, bloemist worden en planten in het algemeen, maar ik zou dit niet fulltime kunnen doen. Gelukkig kan ik het combineren. Uiteindelijk is het plan om me volledig te richten op de kwekerij en te stoppen met lesgeven. Dat is wat ik echt wil. Maar het is goed om ervaring op te doen, voor een andere werkgever te werken, nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe dingen te leren. Het betekent ook niet dat ik volledig stop met lesgeven. Hopelijk kan ik in de toekomst in mijn eigen klaslokaal op de kwekerij lesgeven, aan mijn eigen studenten van alle leeftijden.

Vanaf volgend jaar (2022) werk ik maximaal 2,5 dag als docent. De rest van de tijd werk ik dan thuis in de kwekerij. Mijn jongste broer komt ook terug naar huis. Hij werkt nu als hovenier, maar gaat later samen met mij de kwekerij runnen. We moeten nog veel uitvogelen, zoals hoe we het werk gaan verdelen. Hij is wel echt een buitenmens, dus misschien krijg ik automatisch het administratieve deel toegeschoven, maar we zullen zien. Met mijn kennis kan ik ook de plantproductie leiden, dat vind ik heel interessant. Maar als ik zie hoe mijn ouders het bedrijf nu runnen, denk ik dat het te veel is voor één persoon om zowel de productie, financiën, verkoop en al het andere te doen. Dus we moeten het verdelen.

schermafbeelding_2021-04-28_om_09.56.08.jpg (copy)

Wat heb je als eerste veranderd? Waarom?

Als docent zie ik dat er in de nabije toekomst niet genoeg mensen zullen zijn voor in de groensector. We hebben ook jarenlang geen jonge mensen in onze kwekerij gehad. Nu is er een groep van vijftien tieners die elke zaterdag komt helpen. Het zijn niet eens allemaal tuinbouwstudenten – er zit iemand bij die verpleegkundige wil worden, een timmerman, en zelfs een kapper! Je moet de jeugd laten ervaren hoe het is op een kwekerij, anders krijg je nooit nieuwe aanwas. Er zijn veel vooroordelen over de groensector. Mensen denken dat we de hele dag buiten in de kou en regen staan te werken, tot onze knieën in de modder. Of mensen zeggen dat ze wel van ‘groen’ houden, maar bang zijn voor insecten. De meeste insecten zijn juist heel nuttig!

Met TreePort, de kwekerijvereniging in onze regio, hebben we vorige zomer de campagne ‘Groen; Zeker doen!’ opgezet. We hebben vijftien jonge professionals in de groensector gefilmd en geïnterviewd. Niet alleen maar jonge telers, trouwens. We willen alle aspecten van de groensector uitlichten, het is zoveel meer dan ‘alleen maar planten’. Het gaat ook over technologie, automatisering en mechanisering, innovatie, marketing, verkoop... Allemaal onderdeel van een ‘groene baan’. Weinig mensen realiseren zich dat. Dat willen we graag veranderen. We moeten meer jonge mensen bij onze sector betrekken.

Met betrekking tot onze kwekerij en bedrijfsprocessen zijn er een paar dingen die ik voorzichtig ben gaan verbeteren. Relatief kleine dingen waarvan mijn vader eerst zegt: “nee, dat is niks”. Maar dan proberen we het en wordt ons werk net iets efficiënter. Het herinrichten van de hal waar we onze bestellingen klaarmaken, bijvoorbeeld. Uiteindelijk moest mijn vader toegeven dat het zo inderdaad beter werkte. We hebben al een MPSA+ certificatie en ik ben bezig met het MPS-GAP-kwaliteitscertificaat, dus daar krijgen we binnenkort een audit voor. Mijn ouders hebben daar vroeger niet over nagedacht, maar in de toekomst moet dat wel op orde zijn.

Hoe ziet de toekomst eruit?

schermafbeelding_2021-04-28_om_09.56.08.jpg (copy1)

Ik denk dat er nog ruimte is om uit te breiden, het bedrijf verder te laten groeien. Mijn vader zei altijd dat hij niet wilde uitbreiden, maar je hoorde wat hij net zei toen hij binnenkwam: hij wil groeien. Op de HAS heb ik geleerd dat stagnatie achteruitgang betekent voor een bedrijf als het onze. Dus ik ben blij dat mijn vader blijkbaar van gedachten is veranderd! Ik denk dat we het dit jaar nog vaak over de toekomst zullen hebben, vooral als mijn broer Ruud ook weer thuis is. Mijn ouders betrekken me al bij grotere projecten. We gaan bijvoorbeeld een nieuwe opslagruimte bouwen en daarvoor kijken we samen naar de tekeningen van de architect. Mijn vader en moeder hebben dit bedrijf vanuit het niets opgebouwd, dus het is moeilijk voor ze om los te laten. Nog meer voor mijn vader dan voor mijn moeder. Maar met open communicatie en gesprekken komen we er wel uit.

In de toekomst wil ik onze producten ook zo aantrekkelijk mogelijk houden. We hebben best wat speciale, gepatenteerde planten, rassen die je niet zomaar ergens anders vindt. Misschien moeten we daarvoor ons huidige assortiment nog eens onder de loep nemen en wat dingen veranderen. We hebben 30 verschillende Pieris-rassen, moeten we die alle 30 erin houden? We kunnen ook iets nieuws toevoegen. Mijn grootste hoop of droom is het ontwikkelen van mijn eigen ras en die dan op de markt brengen. Dat zou fantastisch zijn.

naar_boven.jpg (copy)
naar_boven.jpg (copy2)

We moeten nog veel uitvogelen, zoals hoe we het werk gaan verdelen. 

Kwekerij: Jochems-Van Opstal, Nederland

GeneratiEs: Ilse Jochems, 23,
2e generatie